مثال خوابی که خروارها فریاد در گلویت گیر میکند
و کوچکترین صدایی از آن بیرون نمی آید
و فقط در درون خودت ملتهب و عصبانی و گاهی وحشت زده و کمی آرام میشوی و تمام؛
چقدر منطبق است بر
یک عالمه حرف برای گفتن و پاسخ دادن
که حوزه و اساتید و طلابش دارند
اما دریغ که
فریادشان به جایی نمی رسد
و در همان چاردیواری حوزه می ماند.
و من زنده ام به امید انفجار رسانه ها از تراکم تریبونهای حوزوی!

...

پیام های دیگران()        link        جمعه 93/3/9 - ف.ج